Μαρωνίτης, Δημήτριος

(Θεσσαλονίκη 1929 –). Φιλόλογος, κριτικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας και πανεπιστημιακός. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (στο οποίο αναγορεύτηκε διδάκτορας) και μετεκπαιδεύτηκε στα πανεπιστήμια Μάιντς και Φραγκφούρτης. Σταδιοδρόμησε ως πανεπιστημιακός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (εντεταλμένος υφηγητής στην έδρα της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας 1964-68 και τακτικός καθηγητής από το 1975). Κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας απολύθηκε και αποκαταστάθηκε μετά τη Μεταπολίτευση. Το 1975 ανέλαβε σύμβουλος για θέματα Ανώτατης Εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας (1974-75). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τα βιβλία με τους τίτλους Εισαγωγή στον Ηρόδοτο (1964), Ο φόβος της Ελευθερίας (1971), Αναζήτηση και νόστος του Οδυσσέα. Η διαλεκτική της Οδύσσειας (1973), Ανεμόσκαλα και σημαδούρες (1975), Ποιητική και πολιτική ηθική (1976), Μίλτος Σαχτούρης, Άνθρωποι-χρώματα-ζώα-μηχανές (1980), Όροι του λυρισμού στον Οδυσσέα Ελύτη (1980), Χωρίς ανεμόσκαλα (1982), Ο Καβάφης και οι νέοι (1984), Η ποίηση του Γιώργου Σεφέρη (1984), Πίσω-μπρος. Προτάσεις και υποθέσεις για τη νεοελληνική ποίηση και πεζογραφία (1986), Ομήρου Οδύσσεια. Μετάφραση-επιλεγόμενα (1991), Εκλογές από τον Ησίοδο. Θεογονία - Έργα – Ηοίαι. Μετάφραση – επιλεγόμενα (1995), Κείμενο-φιλικά (1997), Ημεροδρόμιο (1999) κ.ά. Το 1981 τιμήθηκε με το Α’ Κρατικό Βραβείο κριτικής-δοκιμίου.